بسم‌الله الرحمن الرحیم جناب آقای شی جین پینگ، رییس محترم جمهوری خلق چین؛ روسای محترم جمهور؛ نخست وزیران محترم؛ خانم ها و آقایان؛ در ابتدا مایلم مراتب تشکر و قدردانی خود را از استقبال و مهمان‌نوازی گرم و صمیمانه جناب آقای شی جین پینگ، رییس جمهور کشور دوست جمهوری خلق چین و برنامه‌ریزی شایسته برای برگزاری این نشست، ابراز نمایم. هجدهمین نشست سران سازمان همکاری شانگهای در زمانی برگزار می‌شود که جامعه جهانی با چالش‌های فراوان و بی‌سابقه‌ای روبرو است: در سطح بین‌المللی، چالش یکجانبه‌گرایی، تروریسم، افراط‌گرایی، تقلیل نقش سازمان‌ها و معاهدات بین‌المللی؛ در سطح منطقه‌ای چالش دخالت‌های بازیگران فرامنطقه‌ای و تضعیف سازوکارهای تعامل و بهم پیوستگی براساس منافع مشترک؛ و بالاخره در سطح ملی، چالش دخالت‌ها و تهدیدات داخلی که هر از چند گاهی زیرساخت‌های امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشورها را مورد هجوم قرار می‌دهند. برای مقابله با این چالش ها در سطح منطقه، نیازمند همکاری های تنگاتنگ منطقه ای در زمینه های مختلف هستیم. باید اشتراکات فراوان و نه نقاط افتراق نژادی، دینی، فرهنگی و تاریخی میان کشورها؛ و منافع مشترک دراز مدت و نه تلاش برای بدست آوردن منافع کوتاه مدت به هزینه دیگران و به ویژه همسایگان؛ مبنای تعامل و دستور کار در سطح منطقه قرار گیرد تا منطقه ای امن تر، با ثبات تر، توسعه یافته تر و پررونق تر داشته باشیم. فقر و توسعه نیافتگی از عوامل ناآرامی، بی ثباتی و گسترش تروریسم و افراطی گرایی در منطقه است. در عین حال، توسعه فراگیر و مشارکتی و جلوگیری از خدشه دار شدن روند تجارت جهانی و روابط مشروع اقتصادی بر اساس ملاحظات غیرمرتبط سیاسی ضرورت قطعی برای دستیابی به این هدف مشترک توسعه متوازن و پایدار است. در اینجا لازم است تاکید کنم که تحریم های یکجانبه نه تنها با قوانین و مقررات بین المللی مغایرند، بلکه در روند تجارت مشروع بین المللی نیز خدشه وارد می کنند. در این زمینه، امنیت انرژی و برخورد غیر سیاسی با آن از الزامات توسعه منطقه ای و جهانی است و ضرورت دارد جامعه بین المللی در برابر سوء استفاده ابزاری از موضوع انرژی ایستادگی کند. بی تردید یکجانبه گرایی اقتصادی، سیاسی و حقوقی در مسیر تضعیف همگرایی منطقه ای است. در این زمینه، تلاش ایالات متحده برای تحمیل سیاست های خود بر دیگران، خطری در حال گسترش است. نمونه اخیر یکجانبه گرایی و بی اعتنایی آمریکا به نظرات جامعه بین المللی، تصمیم آن کشور به خروج از برجام است. جمهوری اسلامی ایران تاکنون به تمامی تعهدات خود وفق برجام عمل نموده و سازمان بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون 11 مرتبه پایبندی کشورم به تعهدات برجامی را تأیید نموده است. تمامی طرفین برجام در قبال تعهدات رفع تحریمی پذیرفته شده در برجام مسؤولیت دارند و سایر اعضای ملل متحد نیز بر اساس قطعنامه 2231 شورای امنیت و ماده 25 منشور ملل متحد موظفند که به اجرای کامل برجام کمک نموده و از هر اقدامی که مانع اجرای برجام شود خودداری نمایند. جمهوری اسلامی ایران فرصت محدودی را در اختیار کشورهای باقی مانده در برجام و سایر اعضای ملل متحد قرار داده تا چنانچه در عمل بتوانند نسبت به اجرای تمامی موارد توافق شده در برجام تضمین لازم را ارائه نمایند، به حضور خود در این توافق ادامه دهد. مطمئنا آمریکا عکس العمل دیگران نسبت به خروج خود از برجام را رصد کرده و عدم پاسخ نسبت به این اقدام را به منزله بی هزینه بودن یکجانبه گرایی قلمداد می کند که نتیجتا آثار بسیار زیانباری برای جامعه جهانی در بر دارد. خانم ها و آقایان؛ طی چند سال اخیر، تروریسم، جدایی طلبی و افراط‌گرایی مناطق مختلف جهان و به ویژه مناطق پیرامونی ما شامل آسیای مرکزی و غرب آسیا را تحت تأثیر قرار داده است. گروه‌های تروریستی با سوءاستفاده از خلأ اطلاعاتی موجود بین کشورهای منطقه دست به شبکه‌سازی و جذب نیروهای جدید می‌زنند. از این رو افزایش مبادلات اطلاعاتی بین کشورهای منطقه می‌تواند در تضعیف شبکه‌سازی منطقه‌ای گروه‌های تروریستی مؤثر واقع شود. در این راستا، تدوین ساز و کارهای مناسب منطقه‌ای و ارایه راهکارهای حقوقی لازم جهت مقابله بهتر با این گروه ها راهگشا خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران طی دهه‌های گذشته با پدیده شوم تروریسم در داخل و در مناطق حاشیه‌ای خود مواجه بوده و تجارب ارزشمندی در مهار و تضعیف جریان های تروریستی و افراطی اندوخته است که در این زمینه می‌توان به همکاری با دولت‌های عراق و سوریه در مبارزه با داعش اشاره کرد. از سوی دیگر، سازمان همکاری شانگهای نیز با تکیه بر تجارب مفید و ارزشمند خود در سال‌های گذشته، مأموریت‌های متنوع وسودمندی را برای چالش‌های چندبعدی منطقه خود تعریف نموده است. جمهوری اسلامی ایران آماده همکاری با سازمان همکاری شانگهای در زمینه مبارزه با تروریسم، افراط‌گرایی، جدایی‌طلبی و مواد مخدر است. عالی‌جنابان؛ موقعیت راهبردی ایران در پیوند شرق و غرب از یک سو و شمال و جنوب از سوی دیگر، موقعیت مناسبی را به وجود می آورد تا با بهره گیری از امکانات بندری در خلیج فارس و دریای عمان و شبکه حمل و نقل ریلی در کشور، زمینه اتصال شرق آسیا به آسیای میانه و اروپا از طریق کریدور شمال- جنوب و جنوب - غرب فراهم آید. ایران به نقش خود در برقراری صلح و ثبات و توسعه منطقه ای واقف بوده و با توجه به ظرفیت های قابل توجه خود همچون جمعیت جوان و تحصیل کرده، منابع غنی انرژی، معادن بی شمار و موقعیت سوق الجیشی، به عنوان شریکی مستقل و مطمئن آماده گسترش همکاری های اقتصادی منطقه ای و بین المللی است. متشکرم

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1