کبریا

یارب به حق ناقه صالح عذاب کن 
نسل به جای مانده قوم ثمود را

افتاده دست ابرهه‌ها خانه خدا 
سجیل کو که سر شکند این جنود را

چیزی به غیر وهن ندارد نمازشان 
باید شکست بر سر آن‌ها عمود را

ای واجب‌الوجود ز لوث وجودشان
کی پاک می‌کنی همه مُلک وجود را

انکار می‌کنند هرآن‌چه که بوده را
اصرار می‌کنند هرآن‌چه نبود را

جده، یمن، مدینه،‌ غدیر از قدیم‌ها
این قوم می‌خرند تمام شهود را

کو وارث کسی که در قلعه کنده است 
تا بشکند دوباره غرور یهود را

اسپند روز آمدنش کور می‌کند 
یک صبح جمعه چشم بخیل و حسود را...